martes, 25 de noviembre de 2008

Couscous de pollo y verduras

El couscous o kscksü, es uno de mis platos favoritos marroquíes. Sobretodo me gusta el que se elabora con verduras, aunque los marroquíes prefieren el de cordero, yo suelo añadirle pollo que me gusta más. Lo aprendí viendo como lo preparaban mujeres marroquies... y utilizo una receta que además se elabora mucho en Francia, con un toque final de cebolla y pasas, caramelizadas.

Normalmente se sirve en una fuente común, y todos comen del mismo plato. Incluso hay gente que sigue usando las manos para tomarlo, a mi esto no me va mucho...yo soy más de cubiertos...jeje.

Se sirve primero el couscous en la base del plato, en forma de volcán, por encima se ponen las verduras, la carne y los garbanzos, se vierte un poco de caldo para que se moje el couscous y al final se pone el toque de la cebolla caramelizada con las pasas.

Os animo a probarlo, si no lo habéis hecho y para los que os guste, animaros a preparlo en casa. No entraña mucha dificultad, ya que lo más difícil es la preparación del couscous al vapor, pero la mayoría de los que venden aquí son de los que se hidratan en agua hirviendo, teneís que añadirle mantequilla o aceite suficiente para que los granos no se peguen demasiado e ir separándolo con un tenedor.

Nunca toméis nada gaseoso y espumoso, cuando comáis couscous, ya que al tomarlo junto se hincha la sémola en la barriga y os puede provocar bastante molestia. En Marruecos, se suele acompañar de algún zumo de frutas o una limonada con hierbabuena o menta, muy refrescante. También se puede acompañar de un vino , por supuesto, aunque ésto no sería muy ortodoxo para ellos.

Os cuento como lo hago.

Ingredientes para 4 0 5 personas

- 4 o 5 muslos de pollo
- 50 gramos de garbanzos (en remojo desde la noche anterior)
- 1 pizca de hebras de azafrán
- 2 cebollas medianas
- 3 tomates maduros de tamaño mediano
- sal marina y pimienta negra
- mezcla de especias ras-el-hanout (o comino, canela, coriandro...)
- 1 cucharadita de gengibre en polvo
- aceite de oliva
- 80 gramos de mantequilla
- 500 gramos de couscous
- 1 pimiento verde o rojo
- 200 gramos de zanahoria
- 200 gramos de calabacín
- 200 gramos de nabo
- 2 dientes de ajo
- caldo de verduras
- agua
- perejil y cilantro fresco
- 50 gramos de pasas sultanas (ponerlas una media hora antes en remojo)
- 1 o 2 cebolletas
- azúcar
- pimentón dulce

Elaboración

Eliminamos la piel del pollo y lavamos bien. Escurrimos en un colador.
Preparamos las verduras. Las zanahorias las pelamos con un pelapatatas, las partimos en dos y luego por la mitad, eliminando el tronco central que está más duro.
Pelamos también los nabos y los partimos también en cuatro trozos.
El pimiento en trozos grandes también.
Cortamos las cebollas en rodajas finas.

Ponemos en una cacerola grande aceite de oliva, sofreímos primero el pollo, luego añadimos la cebolla, la zanahoria, el nabo y el pimiento. Salpimentamos.Añadimos las especias, la mezcla o bien una cucharadita de comino, de jengibre, una pizca de canela...

Cuando esté un poco dorado, añadimos el tomate rallado y los garbanzos. Dejamos que sofría un poco.

Añadimos entonces el caldo de verduras o de pollo, una picada de ajo y azafrán y añadimos agua suficiente para cubrirlo todo. Tiene que cocer al menos una hora a fuego lento. Añadiremos los calabacines, cuando quede unos 20 minutos para finalizar la cocción.

En una cazuela pequeña, ponemos un poco de aceite y hacemos a fuego lento la cebolleta picada en láminas muy finas. Cuando esté casi transparente, añadimos las pasas (que han estado en remojo una media hora) y dos cucharadas de azúcar. Añadimos un poco de pimentón y un poquito de agua, suficiente para cubrirlo...lo dejamos que cueza a fuego lento para que caramelice.

En otra cacerola grande, añadimos tres veces la cantidad de agua que de couscous. El agua debe estar salada. Cuando empiece a hervir, añadimos el couscous y apartamos del fuego, removemos bien y añadimos la mantequilla, para que se vaya fundiendo con el calor. Ponemos tres minutos más al fuego removiendo bien. Apartamos y ponemos en una bandeja grande y con ayuda de un tenedor vamos separando los granos de sémola para que quede lo más suelto posible.

A mi ayer no me quedó tan suelto como me hubiera gustado, pero son gajes del oficio.

Servimos en el plato el couscous, en forma de volcán, por encima servimos la carne de pollo y las verduras, con sus garbancitos y regamos con un poco de caldo para que no esté seca la sémola. Y por fin, ponemos la cebolla y pasa caramelizadas, al gusto



19 comentarios:

  1. ayyy con lo que a mi me gusta probar comidas de todo el mundo, yo soy una internacional como tú!! te ha quedado estupendo éste couscous , yo nunca me he animado a hacerlo pero tiene una pinta mmmmmm deliciosa!!un besote enorme a ésta gran cocinera!

    ResponderEliminar
  2. Nartuki, pues seguro que te gustaría....está muy rico, de verdad"" Yo hacía tiempo que no lo preparaba y me apetecía mucho.

    Acabo de ver tus galleticas, que ricas!!

    Núria

    ResponderEliminar
  3. Nuria, espero que me tengas enlazada, porque quiero que te pases por mi blog, que tienes un regalito muy dulce, bueno tu couscous, debe estar buenisimo, yo lo comi en Tanger hace algunos años, para mi es muy familiar, porque la chica que tenia mi madre era Marroqui y lo cocinaba mucho. besos Mamen

    ResponderEliminar
  4. Hola Nuria.
    Acabo de ver tu comentario en el blog y he venido rápido a saludarte. No es la primera vez que vengo ¿¿¿ehhh???. Donde hay recetas de "Monty" ahí estoy yo.
    La de cosas que he aprendido contigo y con Carmen después de haber estado " a dieta" tres años...
    Tu receta de hoy me encanta pero nunca me ha dado por hacerla en casa, siempre relaciono el couscous con restaurante,cenar, salir fuera, ....
    Encantada de saludarte, un abrazo,
    María José.

    ResponderEliminar
  5. Veient les fotos quina ganes agafen de menjar un cuscús, des de aquest estiu no n’he fet cap, ensenyaré el teu bloc en Joan, ja que es ell qui el fa.

    ResponderEliminar
  6. Ooooh, però si són els plats de la Ro! M'encanten amb tanta coloraina...

    La recepta té molt bona pinta, amb tantes verduretes i el toc de gingebre i safrà... La veritat és que el couscous només l'he menjat fora de casa, en restaurants o a casa d'amics. Jo no sóc gaire internacional, ja ho veus, però mica en mica vaig trobant el gust en alguns plats com aquest que ens has presentat avui.

    Felicitats a la cuinera!

    ResponderEliminar
  7. Aquest si que el vaig provar al Marroc, t'ha quedat fantàstic!!

    A veure si m'animo a fer-lo un dia, però els meus amics no son gaire de cuina internacional i per mi sola es molta feinada.

    Ptnts

    ResponderEliminar
  8. wao que receta mas deliciosa y se ve consistente , me encanta como se ve aunque son comidas que no e provado pues con esta receta no es nada dificil de hacer asi ue en cuanto pueda la hago
    besitos

    ResponderEliminar
  9. Mamen, mi niña he ido volando a tu blog a recoger ese premio tan dulce que me has dado, te agradezco mucho que hayas pensado en mi.

    Besitos
    Núria

    ResponderEliminar
  10. MªJosé, ya me ha parecido leer algún comentario en el blog de Carmen. Así que exmontignera...no?? Pues ya ves, yo sigo pensando en monty...aunque le sea infiel mucho...jeje

    ResponderEliminar
  11. Angels, diga-li al Joan que t'ho prepari...

    Anna, es que aquí tenim molt bon menjar...pero a mi si m'agrada provar i provar. No es tan difícil de preparar i si t'animes m'ho expliques...

    Xaro, es cert...fa mandra per només un...ens haurem de juntar i preparar un per les dues...jejej

    normita, si que es consistente...es plato único...como mucho una ensaladita de pimientos o algo ligero. Pruebalo, estoy segura que te gustará.

    Besitos
    Núria

    ResponderEliminar
  12. Nuria no ho sé com tu fas¡, pero a la que torno a mirar el teu bloc -l'endemà- ja veig que has fet un altre menja, encara estic amb l'anterior -melindres i madalenes- i ja tens un altre recepte...inacabable¡¡ Josepb -menja de bacallà-

    ResponderEliminar
  13. núria, jo només he menjat cuscús en països àrabs, no n'he fet mai, i mira que m'agrada. ara que sé com es fa, i veient que t'ha quedat tan bé, potser m'animo..
    fins aviat!

    ResponderEliminar
  14. Moltes gràcies Manel, ja veus que no es gens difícil..potser lo més difícil es que surti la sèmola sense grumols...jeje.

    Núria

    ResponderEliminar
  15. Josep, pensava que thavia contestat ahir...pero tenia problemes amb els comentaris...Et volia dir que encara t'has perdut, dues receptes, el té de menta i "los cuernos de gacela"...Es nota que estic de vacances, tinc temps per tot!!

    Núria

    ResponderEliminar
  16. MMmm, que reconstituient aquest cous-cous, a casa ens agrada molt, però no el fem mai a la manera tradicional!

    ResponderEliminar
  17. Me encanta el couscous....pero yo me lo hago de forma rápida.(ya sé que no es muy ortodoxo) pero hasta hoy no tenía ni idea de la receta.
    Gracias por la explicación....A ver si este finde lo pruebo
    Besos, Nuria

    dolores

    ResponderEliminar
  18. Me ha encantado tu receta de couscous, a mí, como a los árabes, también me gusta más con cordero, pero con pollo tiene que estar muy bueno. Te copieteo la receta para hacerla en un futuro no muy lejano.
    Un besote y gracias.

    ResponderEliminar
  19. Dolores, normal..yo también lo suelo hacer de manera más rápida...porque el couscous tradicional es algo más elaborado. Pero si te animas, ya sabes..

    Pedro, me alegraría mucho que lo hicieras y lo disfrutaras, con corderito, por supuesto...Bienvenido!!

    Núria

    ResponderEliminar

Muchas gracias por seguirme, leerme y por comentar. Siempre hace muy feliz!


No participo en memes y premios, pero siempre se agradeceerá.

Si tienes cualquier consulta o duda sobre la preparación, no dudes en hacerla.. que ahí estaré para contestarla.

Muchisimas gracias, otra vez,por tu tiempo.