viernes, 13 de marzo de 2009

Bracito de trufa y azúcar quemada

Mi madre se ha jubilado y por fin dispone de tiempo para disfrutar de su casa, hacer otras actividades que antes no podía hacer por falta de tiempo (ya está en una coral y también hace clases de punto...)...y además puede compartir momentos de cocina conmigo que antes eran impensables...ya que mientras yo cocinaba, ella dedicaba el tiempo a hacer otras cosas de la casa. La verdad es que me choca, ya que al tener un negocio propio, mis padres siempre estaban trabajando y todo el día fuera de casa.

El tema de la cocina de diario siempre se le ha dado bien, pero nunca ha podido dedicar tiempo a la repostería y ese tema siempre ha quedado delegado en mi. El caso es que últimamente al tener más tiempo libre, ella quiere hacer algo de repostería para los de casa, y no siempre con un resultado muy positvo...pero es lo que yo le digo, que es sólo falta de práctica sin más...ya que ella siempre ha cocinado de miedo cualquier receta y estoy segura de que en breve también la repostería le saldrá perfecta. Esta semana ha hecho un bizcocho de cacao con mucho éxito, según dicen..., porque como yo estoy a dieta ni lo he olido...jeje.

Bueno, pues el fin de semana pasado quería que hiciéramos un bracito...así que al final optamos por uno relleno de trufa, cubierto de azúcar glass que luego quemamos con ayuda de un soplete. Tiene una pinta excelente, aunque la foto no está muy lograda, ya que como sabéis mi cámara ha muerto y la antigua es pésima....

Recuerdo que cuando era pequeña, no era muy de dulces pero los bracitos de trufa con cobertura de chocolate si que los comia de vez en cuando, me volvían loca!! Y este tenía una pinta espectacular y lo hicimos rápida y fácilmente. Os animo a probarlo....porque dicen que estaba delicioso...evidentemente, yo tampoco lo probé...

Aprovecho para agradecer a Eva de Ma petite boulangerie, por el premio a la creatividad blogger. He intentado que el entorno de mi blog sea un lugar agradable (aunque no todo el mundo está conforme con el cambio...) y me alegra recibir su premio. Gracias Eva, por pensar en mi...ya sabes, me declaro fiel seguidora del tuyo, por el diseño elegido, por lo bien estructurado que está y por supuesto, por tus fantásticas recetas.




Ingredientes para el bizcocho genovés
  • 4 huevos grandes
  • 4 cucharadas colmadas de harina
  • 4 cucharadas colmadas de azúcar
  • 1 pizca de levadura de repostería

Ingredientes para la trufa
  • 100 gramos de chocolate negro
  • 1 yema de huevo
  • 50 gramos de mantequilla
  • 75 gramos de nata para montar
  • 2 cucharadas de azúcar
  • 2 cucharadas de agua

Para decorar
  • azúcar glass
  • soplete para quemar el azúcar



Elaboración

Primero preparamos la base de bizcocho genovés.
Separamos las claras de las yemas. Batimos las claras a punto de nieve, con una pizca de sal o cremor tártaro. Poco a poco añadimos las yemas a las claras y seguimos batiendo con las barillas. Después añadimos el azúcar y cuando ya esté disuelto, añadimos la harina y la levadura tamizadas (pasadas por un colador). Cuando añadimos la harina y se ha mezclado bien, dejamos de batir.

Preparamos una bandeja de horno y forramos con papel vegetal. Extendemos sobre el papel la masa, de forma que quede repartida uniformemente. Horneamos a 180 º calor arriba y abajo, durante aproximadamente diez minutos. El bizcocho tiene que queda cocido, pero poco dorado.

Sacamos la bandeja del horno. Ponemos en la encimera otro papel vegetal y colocamos el bizcocho sobre éste. Quitamos el papel con el que hemos horneado el bizcocho. Entonces humedecemos ligeramente un trapo limpio, lo colocamos encima del bizcocho y enrollamos el bizcocho con el trapo. Dejamos que se enfríe el bizcocho y tome esa forma.

Mientras preparamos la trufa.
En una cazo al baño maría ponemos el chocolate a trozos, el agua y el azúcar. Dejamos que se deshaga y quede suave y brillante. Apartamos del fuego un momento y añadimos las yemas de huevo, batimos bien y volvemos a poner al baño maría, hasta que vuelva a hervir el agua.

Entonces sacamos la cacerola del baño maría y añadimos la mantequilla que se irá derritiendo con el calor del chocolate. Dejamos enfriar y añadimos la nata líquida. Ponemos la trufa en un bol, y dejamos enfriar para que coja consistencia (en el congelador en una hora).


Montamos el bracito.
Desenrollamos el bizcocho con cuidado y quitamos el trapo húmedo. Rellenamos con la trufa, extendemos con cuidado para que no se rompa el bizcocho. Dejamos libres los bordes, para que al enrollarlo no se salga el relleno.

Enrollamos de nuevo ayudándonos del papel vegetal que tenemos debajo del bizcocho.

Decoramos con azúcar glass y quemamos con un soplete o quemador. Yo lo hice con un soplete y quemé haciendo unas rallas al pastel. También es posible hacerlo pasando la punta de un cuchillo bien caliente por encima del azúcar.


20 comentarios:

  1. Núria, un braç deliciós!!! :) Me'n menjaria un trosset ara mateix!! ;)
    Una presentació molt bonica!
    Petons!

    ResponderEliminar
  2. Quina pinta meravellosa! Petons! Ah! i felicitats per la jubilació de la teva mare. La nova imatge del bloc m'agrada molt!.
    Petons,
    Maragda

    ResponderEliminar
  3. M'encanten els braços de gitano, i farcit de trufa ha de ser boníssim. Felicitats a te mare, i ànims per la nova etapa de la vida que comença!

    ResponderEliminar
  4. Quin bracet més delicat t'ha sortit, com de pastisser professional.
    Espero que estiguis millor en tot.. Petons

    ResponderEliminar
  5. M'encanta la recepta, ja la tinc copiada per fer-la quan en tingui ocasió. Jo ja la faria avui però allò de cuidar-se no m'ho permet, però tot arribarà!
    PTNTS
    Dolça

    ResponderEliminar
  6. que buena pinta tiene ! no he hecho nunca brazo de gitano ,habra que probar .
    buen finde!

    ResponderEliminar
  7. Me encanta este brazo, como lo llamamos en Chile. Debe estar riquìsimo, siempre es tan suave y su relleno fantástico.
    Besos

    ResponderEliminar
  8. Mercé, i jo t'oferiria si estiguessis a prop...petons!!

    Maragda, m'ha agradat molt veure una foto teva...!!! M'en alegro que t'agradi la imatge del bloc...i gràcies per lo de la meva mare..
    Petons

    Gemma, a mi tambè m'agrada perque sempre es una coca molt suau i fina, gens dolça i la crema de la que s'acompanya sempre queda bé... Gràcies.
    Petonets

    Maria, gràcies...pero encara sóc una aprennenta d'aixó de la reposteria....Estic millor, ho prometo..!!Una abraçada molt forta.

    Dolça, ja t'entenc...guarda la recepta per un dia especial.PEtonets.

    Carmen, pues anímate y prueba!! La verdad es que no es para nada complicado, y eso que a mi me lo parecía...jeje.Mi primer brazo fue el tronco de Navidad!!. Muaaakkkas

    Kako, brazo me gusta mucho más.El bizcocho genovés siempre suave y agradable al paladar. El relleno se puede cambiar, por crema, queso mascarpone y fresas, mermelada, nata....si no gusta mucho el chocolate o la trufa. Besitos

    Núria

    ResponderEliminar
  9. Gracias por pasarte por mi blog y por tu comentario. El tuyo me ha encantado, el dulce es mi perdición y he visto muchas cosas y muy ricas por aquí. No te perderé de vista.
    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  10. Qué bueno este brazo de gitano Nuria. Me alegro de que ahora seáis dos cocinando estas cositas tan buenas.
    Un beso!

    ResponderEliminar
  11. menudo manjar que te has echo guapa....Un besín y feliz fin de semana

    ResponderEliminar
  12. Núria,

    Felicita la teva mare, ja que aquest braç te una pinta formidable.

    Una abraçada

    ResponderEliminar
  13. Hola!!! Gracias por venirme a visitar. Me alegra que también te gusten mis recetas, espero que encuentres ideas y recetas que te gusten!!

    Marta, muchas gracias!! Ya ves ahora entre lo de casa, lo que hago especial para mi dieta y los encargos...no paramos!!jeje.

    Fely, si que debía estar bueno..tenía una pinta!

    Moltes gràcies Josep, ja li diré...Aquest el va preparar amb la meva ajuda. El pròxim segur que el fará ella sola...jeje

    Núria

    ResponderEliminar
  14. Núria, un brazo de trufa delicioso, y la forma de presentarlo te ha quedado divina. Besos.

    ResponderEliminar
  15. Preciosos estoys bracitos, deben estar riquisimos. Estoy dele tentarme con tanta receta rica que veo.
    Un beso.

    ResponderEliminar
  16. Anna, me alegra que te guste!!

    Bagu, es cierto..te paseas por los blogs y te apetece todo, todo...jeje

    Besos
    Núria

    ResponderEliminar
  17. Que bonito te ha salido.... definitivamente tienes mano. Por cierto.. he aprovechado a echar un vistazo por tu blog.. y tengo que seguirte fielmente... Veo que conoces el método Montignac y así es como he conseguido yo quitarme kilos... ahora... me has recordado que debo retomarlo.. y encima me facilitas recetas.. y tu fami tiene el mismo mote que mi maridito... te llamas como mi niña... Vamos que ya mismo me estoy agregando como seguidora.
    Un besote.

    ResponderEliminar
  18. Ains Pikerita, ahora sólo me faltaba leer que eres fan de monty!!! Pues nada, pásate cuando puedas..y espero que pronto también pongas tú recetas aptas...jeje.
    Lo del mote de tu marido me ha hecho tanta gracia, que he ido a explicárselo a mi madre!! Y encima tu hija se llama como yo?? Ains cuantas coincidencias...

    Besitos
    Núria

    ResponderEliminar
  19. Un bracito riquísimo y con una pinta deliciosa!!
    Siempre acabo rellenando "los brazos de gitano" (que nadie se sienta molesto por el nombre, es que así los llamamos en Málaga y supongo que en muchos sitios más jejeje) siempre los relleno de nata, pero de trufa tiene que estar aun más bueno seguro...uummm...la próxima cambiare el relleno por el tuyo.

    Besis
    Eva

    ResponderEliminar
  20. Eva, por aquí...o al menos en mi casa también se llaman brazos de gitano...jeje. Prueba y veras que rico con el relleno de trufa, ya me cuentas!!

    Núria

    ResponderEliminar

Muchas gracias por seguirme, leerme y por comentar. Siempre hace muy feliz!


No participo en memes y premios, pero siempre se agradeceerá.

Si tienes cualquier consulta o duda sobre la preparación, no dudes en hacerla.. que ahí estaré para contestarla.

Muchisimas gracias, otra vez,por tu tiempo.